Rocznica wybuchu II wojny światowej

Rok 1939, 1 września, ciepły poranek. Minęły wakacje. Polscy uczniowie jak co roku szykują się do szkoły, ale już w wielu  miastach słychać strzały i bombardowanie. Z radia dobiega nieustannie powtarzana wiadomość: Dziś o 4.45 niemiecki pancernik „Schleswig – Holstein”, ostrzelał polską strzelnicę  tranzytową Westerplatte w Gdańsku. Rozpoczęła się wojna.

Pogróżki Hitlera stały się faktem. Niemcy zaatakowały Polskę bez wypowiedzenia wojny na całej długości granicy. Wkrótce, pomimo bohaterskiej  walki  polskich  żołnierzy i ludności cywilnej, zaangażowanej w budowę umocnień i barykad, upadały miasta. Niemcy rozpoczęli bombardowanie broniącej się i walczącej Warszawy, która 27 września z powodu dramatycznej sytuacji ludności cywilnej, pozbawionej żywności, prądu i bieżącej wody, zdecydowała o przerwaniu walk.

Dwa dni później poddała się twierdza Modlin, a 2 października skapitulował Hel. Trwały jeszcze walki na Lubelszczyźnie, ale ostatecznie 6 października, pod Kockiem zakończyła się ostatnia bitwa wojny obronnej. Skapitulowała Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie” pod dowództwem gen. Franciszka Kleeberga.

Zgodnie z rozkazem A. Hitlera wojska niemieckie prowadziły wojnę bezwzględną, totalna skierowaną również przeciwko ludności cywilnej. Dokonywano terrorystycznych ataków na miasta, bombardując szpitale i inne miejsca służące Polakom. Mordowano jeńców, rozstrzelano ludność.  W Bydgoszczy dokonano egzekucji ludności cywilnej, która była odwetem za rzekome mordowanie przez Polaków, niemieckich mieszkańców Bydgoszczy. Niemcy stosowali tu propagandowe określenie „krwawa niedziela”. 

Atak Niemiec, to nie był koniec udręki Polaków, bo już 17 września, wschodnią granicę naszego państwa przekroczył kolejny wróg- agresor- Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich.  Armia Czerwona pojawiła się na ziemiach polskich, po wcześniejszym układzie, podpisanym w sierpniu 1939 roku, zwanym paktem Ribbentrop-Mołotow.

To był początek wojny, w kolejnych latach pochłonęła ona miliony istnień. Podczas jej trwania, każdego dnia na ziemiach Polski i innych krajów, ginęli niewinni, również młodzi ludzie, dzieci, kobiety, starcy. Ginęli w obozach pracy, podczas przesłuchań gestapo, a nawet idąc ulicą. Terror i strach towarzyszył im każdego dnia w obliczu okupacji niemieckiej i sowieckiej.

Ograniczono możliwości edukacyjne i wszelkie swobody. Każdego dnia łamano prawa człowieka i niszczono jego godność.

Dziś w 85. rocznicę wybuch II wojny światowej, nie pozostaje nam nic innego, jak pamięć i szacunek dla tych, którym przyszło żyć w tych tragicznych czasach, a przede wszystkim dla tych, którzy ponieśli śmierć dla wolności naszej Ojczyzny.